Prambanan, erotische tempel en sleetje rijden
Door: Ineke en John
Blijf op de hoogte en volg John en Ineke
05 Mei 2012 | Indonesië, Sukuh
In Solo hebben we een bezoekje gebracht aan de “antiek”markt; zat redelijk wat modern antiek bij. Ineke heeft hier nog wel een batik shawl kunnen scoren. Onderhandelen daarbij is echt nodig. Eerste vraagprijs: 100.000 rp. Het beste kun je dan gelijk demonstratief omdraaien, de prijs keldert gelijk. Uiteindelijk kwamen we uit op 40.000 rp, wat waarschijnlijk nog goed betaald is.
Langzaamaan vervolgde onze weg zich naar steeds hogere gebieden. Donkere wolken pakten zich al weer samen en een tropische bui kondigde zich aan. Maar voordat die losbarstte konden we een bezoek brengen aan de erotische tempel Candi Sukuh. Het erotische zit hem vooral in de reliëfs (althans wat er nog van over is), die aan duidelijkheid niets te wensen overlieten. We gingen er overigens niet erg opgewonden vandaan. Maar voor 80 cent entree mag je natuurlijk ook niet teveel verwachten. Onze cottage ligt er slechts een paar honderd meter vandaan, dus als het nodig is kunnen we nog altijd even terug.
De cottage is weliswaar primitief, maar ligt in een paradijsje, met een geweldig uitzicht over de vlakte van Solo. Jammer, dat het zo zwaar bewolkt was. De Indonesische, Amsterdamse eigenaar heette ons persoonlijk welkom.
Morgenochtend starten we de dag met een ongeveer 2 uur durende wandeling naar een waterval. De bagage wordt opgepikt bij de cottage, wij bij de waterval. Alleen wist onze chauffeur dat nog niet…. Hij begon moeilijk te kijken en heel hard te lachen toen we hem onze plannen (volgens programma) vertelden. Toen hij het aan de locals vertelde, begonnen die ook al te lachen. Volgens hen was het niet mogelijk zelf de weg te vinden zonder ’n lokale gids. Dus die regelde hij voor ons, voor maar liefst 150.000 rp, een kapitaal. Abdullah, de Amsterdamse eigenaar, wist ons echter te vertellen dat het een heel makkelijke route is. Dus via de chauffeur wilden we de gids afzeggen. Maar deze mevrouw was het daar niet mee eens, want deal is deal en we moesten en zouden betalen. Ik heb aangeboden om haar zo een kleiner bedrag te geven. Na veel moeilijkdoenerij wou ze wel akkoord gaan voor 100.000 rp, maar dat vond ik al te gortig. Ik heb 50.000 geboden. Daar was ze het uiteraard niet mee eens. Ik heb toen aangegeven dat het of 50.000 was of 150.000, maar dan moest ze wel meelopen (en voor haar weer 2 uur teruglopen). Ze ging toen toch maar overstag. Overigens evengoed erg makkelijk verdiend voor haar…
De tropische bui liet nog even op zich wachten, waardoor wij de mogelijkheid hadden om even een ommetje te maken. Op dat kleine stukje werden we al door de bewoners van het straatje hartelijk begroet en toegewuifd. Enkele kinderen kwamen al “sleetje rijdend” op een bananenblad de heuvel afzetten. Sneeuw is dus helemaal niet nodig, alleen een klein beetje inventiviteit. Na even bij ons te hebben staan giechelen, lieten ze ons hun complete Engelse vocabulaire horen: “Mr. , money please”. Dus ik viste een briefje van 2000 rp uit mijn broekzak, wat in hun ogen een beetje aan de lage kant was. Maar uiteindelijk konden ze nog wel “thank you” zeggen.
Later barstte de tropische bui alsnog los, maar toen zaten wij al in het restaurant aan een heerlijke Indische maaltijd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley