Verbrand bos, bijzondere verfpotten en een wolf...

De laatste dag in Banff National Park. Hoe deze te vullen? Keuzemogelijkheden waren er genoeg, maar dat maakt het alleen maar lastiger. Eerst maar naar Lake Louise gereden om te kijken of we Amet de gondel naar boven konden om daar te wandelen. Echter, de gondel ging slechts tot halverwege. En als we gaan, gaan we voor de top. Dus we hebben koers gezet naar Kootenay National Park. Daar bevinden zich de Marble Canyon en iets verderop de zogenaamde Paintpots.
11 Jaar geleden is daar een enorm groot stuk bos afgebrand. De meeste stammen staan nog overeind. Voor een groot deel liep de wandelroute naar de Paintpots door dit “bos”. Het deed spookachtig aan. Nieuwe aanwas is er wel, maar nog heel laag. Gelukkig was een deel van de route, die langs een woeste rivier liep, niet aangetast. Na een kilometer of 3 kwamen we bij de Paintpots. Dit zijn poelen met gekleurd water, voornamelijk oker en roodachtig. Dit is het gevolg van heel veel oker en ijzer in de grond. Het geeft een fascinerend aanzicht. Alle kleuren oker en rood waren vertegenwoordigd. Gecombineerd met de groene planten gaf dat een bijzonder beeld. Het verhaal gaat dat in vroeger tijden de Indianen hier hun kleurstoffen vandaan haalden voor hun beschilderingen van huid en tenten. Op de weg terug zagen we in de rode modderpoelen afdrukken van wolvenpoten. Dus er moet er eentje in de buurt zijn geweest. Maar gezien hebben we ‘m alleen in onze fantasie. Terug bij het begin moesten we natuurlijk nog wel de Marble Canyon bekijken. Een diep uitgesleten kloof met spectaculaire watervallen. De kracht van het water is onvoorstelbaar. We hebben al heel wat watervallen gezien en we zullen er op deze reis nog wel meer zien, maar het blijft enorm fascinerend.
Morgenochtend verlaten we onze blokhut en nemen de Highway 1 naar het noorden, naar de Icefield Parkway. Naar men zegt zo ongeveer de mooiste weg ter wereld….