Noodweer, zomer en een geweldige dag

Het zat even niet mee gisteren. De dag van vertrek was al erg nat, maar meer richting Amsterdam ging het steeds harder waaien en regenen. Bovendien was er geen chauffeur aanwezig bij de valetparking en waaide mijn paraplu helemaal kapot toen ik iemand ging zoeken. Eén telefoontje en 15 minuten later konden we toch onze auto in veilige handen achterlaten en door de stromende regen naar de vertrekhal. Gelukkig, onze vlucht gaf nog geen vertraging aan, in tegenstelling tot veel andere. Aan de balie werd ons echter wel verteld dat er een uur vertraging was. Uiteindelijk werd dat dus 2 1/2 uur. Het was half 11 toen we in Malaga landden, 2 uur later dan gepland. Maar we waren er. Bagage ophalen en de auto ophalen. Het eerste verliep vlot, het tweede wat minder. Er waren meer mensen. Uiteindelijk waren we om 1 minuut over 11 aan de beurt. En dat kostte ons 40 euro extra, want na 11 uur mag dat. Een bijzonder boze woordenwisseling hielp daar helemaal niets aan. Na nog wat gereclameerd te hebben over schade aan de auto die niet vermeld stond, konden we tegen 12 uur wegrijden. Voordeel: het was niet meer druk op de weg en een uurtje later waren we bij onze B&B, die we al hadden ingelicht.
Een goede nachtrust deed vervolgens wonderen. Stralend weer en meteen in de zomerkleren, wat wil je nog meer. Een langzaam op gang komend ontbijt (maar uiteindelijk uitstekend) in een plaatselijk kroegje tussen de locals maakte ons helemaal klaar voor de rest van de dag. Rondsjouwen door het knalwitte dorpje, genieten van het fantastische weer, terrasje pikken, een kasteel en een kerk bekijken en vast een blik werpen op de levensgrote beelden die vanavond in de processie door het dorp gedragen worden. Een geweldig begin van deze vakantie.
Later in de middag hebben we nog een bezoek gebracht aan het El Torcal National Park met z'n bijzondere rotsformaties. Bij terugkomst in het dorp even omgekleed en maar weer een terrasje gepikt. Het lag aan een plein met veel levendigheid, dus veel om te kijken. Plus dat we daar op de eerste rang zaten voor de processie. En het was een bijzondere processie die voorafgegaan werd door een grote groep mensen die het meest deden denken aan leden van de Ku Klux Klan, met dezelfde zwarte puntmutsen. Het deed wat onheilspellend aan. De enorme beelden werden gedragen door zo'n 50 (!) man. De hele processie duurde uren. En die is de komende week dus iedere dag, behalve zaterdag. Daarna was het toch echt tijd om te eten, dus we doken het restaurant in wat ons aangeraden was door onze gasheer. We zaten midden tussen alle Spanjaarden, vergezeld door behoorlijk wat kleine kinderen, en hebben ons tot laat in de avond tegoed gedaan aan heerlijke tapas. En wijn en bier natuurlijk. En voor zometeen is het met een voldaan gevoel vast en zeker heerlijk slapen....
Morgen gaan we naar Cordoba, met een omweg langs een meer waar, als het goed is, tienduizenden flamingo's zijn neergestreken....