Peepshow, nieuwe auto en spannende brug

Gisteren moest het dan gebeuren; de laatste kans om een luipaard te spotten. Lukt dat niet, dan zullen we gewoon een keer terug moeten.
De mededeling die we voor vertrek kregen, namelijk dat er in het hele park maar één luipaard zit, was niet echt bemoedigend. Maar goed, dat beest moest ergens zitten, dus waarom niet waar wij ook net zijn. We hebben veel gezien gisteren, vooral veel olifanten (vandaar waarschijnlijk Elephant Park) en andere dieren, maar helaas, de luipaard heeft zich goed verborgen gehouden. Conclusie: jammer, maar we zullen een keer terug moeten…
Gelukkig werd het gemis van de luipaard helemaal goed gemaakt door een ware peepshow, opgevoerd door een stel olifanten die lieten zien dat ze echt in de vrije natuur leven. Niet gehinderd door enige gêne of door de aanwezige gluurders lieten ze zich helemaal gaan. In een heel korte tijd zijn er heel veel foto’s gemaakt van dit wilde beestengedoe.
Het was een relaxt dagje. Erg boeiend is het om gewoon rustig bij een waterhole te zitten kijken wat zich daar allemaal afspeelt. Hoe vogels hun eigen gebiedje beschermen, hoe schildpadden (grote en kleine) zich door het water bewegen en hoe jakhalzen af en toe een slokje water komen nemen.
Vanochtend was het tijd om afscheid te nemen van het countryhouse, de giechelende ontbijtdames en de riante kamer. Daarna moesten we eerst langs het vliegveld in Port Elizabeth om de auto om te ruilen. De auto die we hadden was inmiddels onder een dikke laag stof gekomen; het heeft hier 3 maanden niet geregend. Op het vliegveld kwamen we van het ene uiterste in het andere: in ruil voor onze gekraste en stoffige auto kregen we nu een splinternieuwe, spierwitte Toyota Corolla mee (pas 411 km. op de teller). Dus dat wordt extra voorzichtig doen. Maar hier konden we ons wel mee vertonen op de Garden Route, die we vandaag hebben afgelegd. Het eindpunt was Knysna (spreek uit: Naisna). Maar daarvoor hebben we nog een bezoek gebracht aan het Tsitsikamma National Park, met prachtige kloven en riviermondingen in de oceaan. Boven de Stormsriver Mouth konden we een wandeling maken over de Suspension Bridge, een smalle, wiebelende hangbrug met prachtige uitzichten over de rotsige oceaankust.
We kwamen pas na zessen aan in ons volgende B&B en werden ontvangen door Guus, de Eindhovense eigenaar, die vooral heel bijdehand en humoristisch wil zijn. Op onze vraag “Hoe ben je hier zo ooit verzeild geraakt?” kregen we als antwoord: “Net als jullie, met het vliegtuig”. We lagen dubbel….
Gelukkig had hij wel een hele goede tip voor een restaurant vanavond. Morgen gaan we Knysna verkennen, wat erg mooi schijnt te zijn. Hoe dan ook, we zijn inmiddels nog maar ruim 400 km. verwijderd van Grabouw, waar Meike woont…….