Reis, aankomst en een lange dag

“Welcome in Calgary”. Een grote cowboyhoed met een vriendelijk Calgary-gezicht eronder heette ons welkom, meteen nadat we het vliegtuig verlaten hadden. Hoe anders dan in Amerika, waar je met wat geluk slechts een boze blik toegeworpen krijgt. En als er enige aanleiding toe is, volgt er een snauw. Hier niet dus. Een en al vriendelijkheid en relaxtheid. Onze eerste kennismaking met Canada is dus positief. Minder positief was de vlucht. Alles verliep volgens planning, onze zitplaats was uitstekend en beenruimte was er meer dan voldoende. Maar de service… De warme maaltijd was ronduit slecht. Rijst (meer een blok rijst) met kip (waar dan?) en iets wat saus werd genoemd. En veel te weinig water om het weg te spoelen. De witte wijn was overigens wel prima. Maar we hebben het overleefd en hadden nog genoeg energie over om de auto op te halen. Een splinternieuwe Ford Escape met een heleboel toeters en bellen, waarvan ik nu nog niet weet hoe het allemaal werkt. Gelukkig kon iemand me uitleggen dat ik het gevaarte alleen maar in beweging kon krijgen door eerst op de rem te trappen (anders kun je de pook niet verzetten). Het sturen daarna ging wel. Het rijdt in ieder geval heel relaxt.
Na wat onbedoelde rondjes in Calgary gereden te hebben vonden we de weg naar Canmore, een klein stadje vlak vóór de ingang van Banff National Park. Even zoeken naar onze accommodatie (Park Gate Chalets), installeren en naar het dorp voor een hapje eten. Ondertussen begonnen we wel al te voelen dat het letterlijk een lange dag was geweest. Maar om al vast zoveel mogelijk aan het tijdverschil (8 uur) te wennen, hadden we ons voorgenomen zolang mogelijk wakker te blijven. Dus toch maar even de supermarkt opgezocht, die hier maar liefst 7 dagen per week tot 11 uur ’s avonds open is, en de noodzakelijke inkopen gedaan voor morgenochtend. Uiteindelijk lagen we tegen 11 uur op bed (7 uur ’s ochtends Nederlandse tijd).