Zonsopkomst, heel veel dolfijnen en ’n grizzly

Onze cottage ligt letterlijk aan het strand van de oostkust van Vancouver Island. Na het kleurenspektakel van de zonsondergang gisteravond werd ik vanochtend vroeg getrakteerd op een geweldige zonsopkomst. Vanuit mijn bed kon ik dit schouwspel gadeslaan. Hoe kan een dag beter beginnen? Daarna nog wel even teruggekropen en mijn slaap afgemaakt.
We moesten er overigens wel op tijd uit, aangezien we om half 10 bij een boot verwacht werden voor een 6 uur durende wildlifeviewing tour op zee. We waren keurig op tijd en Gary, onze gids, vertrok meteen om op een paar kleine eilandjes in de buurt enkele andere mensen op te pikken. Gelukkig had Ineke aan haar gemberpilletjes gedacht en ook nu werkten ze weer perfect. Het weer was uitstekend, dus aan alle voorwaarden was voldaan om er een geweldige dag van te maken. Nu alleen nog het wildlife. Bald eagles zagen we tientallen, ze blijven indrukwekkend om te zien. Maar een orka, walvis of beer liet zich niet zien. Dus Gary kletste de boel aan elkaar met te vertellen welke rijke Amerikaan (o.m. Bill Gates) welk eilandje gekocht had en zo. Na een paar uur keken we elkaar eens aan en hadden het idee dat die 6 uur wel eens heel lang konden gaan duren. Maar ja, terugzwemmen was ook geen optie. Tegen lunchtijd hadden we, behalve de adelaars, nog steeds niets spectaculairs gezien.
Na de lunch zette Gary koers naar een gebied met zogenaamde rapids. Het water kolkt daar en lijkt te koken en is heftig in beweging. Op sommige plaatsen zo sterk dat het zelfs gevaarlijk kan zijn voor kleinere boten. Dit was in ieder geval spectaculair om te zien. Zeker toen Gary full speed hier door heen scheurde. Kort daarna diende zich op een van de oevers een zwarte beer aan, die we een hele poos goed konden volgen.
Inmiddels werd Gary op de hoogte gesteld van de aanwezigheid van dolfijnen, dus de koers werd gewijzigd. Na een minuut of 10 zagen we al overal opspattend water en nog even later voeren we tussen tientallen jagende dolfijnen die de mafste capriolen uithaalden. Springend en tuimelend schoten ze door het water, jagend op vis. Er waren er bij die voortdurend gekke sprongen bleven maken. Geweldig om te zien, bijna onmogelijk om te fotograferen (althans met acceptabel resultaat). Ze lieten zich door de boot niet van de wijs brengen. Sterker nog, toen Gary full speed ging varen, joegen de dolfijnen met enorme snelheid achter ons aan. Super spectaculair om zoveel dolfijnen bij elkaar te zien met zo’n snelheid en zo dicht bij onze boot (soms nog geen meter er vanaf). Om andere tours ook een kans te geven zijn we op een gegeven moment vertrokken. Bovendien was het tijd om langzaamaan weer terug te gaan varen.
Gary had al de hele dag spottend gedaan over een Australiër, die ook tours organiseert, die ‘s ochtends had gemeld dat hij een grizzly had gesignaleerd op een bepaald strand. Volgens Gary was dat onmogelijk en bovendien kon “Captain Kangaroo” een grizzly helemaal niet onderscheiden van een black bear. Totdat wij bij het bewuste strand kwamen en er tot Gary’s grote verrassing inderdaad een grizzly aan het rondscharrelen was. Wat een beest… We konden vrij dichtbij komen met de boot. De beer hield ons goed in de gaten, maar ging er niet vandoor. Op zoek naar voedsel (krabbetjes e.d.) rolde hij met het grootste gemak enorme keien aan de kant. En dan te bedenken dat deze nog relatief jong was, volgens Gary pas een jaar of 2 en mogelijk voor het eerst op “eigen benen”. Maar wat indrukwekkend. De saaie uren van de ochtend waren nu helemaal vergeten. Inmiddels waren we ver over de 6 uur heen en 8 uur na vertrek kwamen we terug in de haven. Geen orka’s gezien of walvissen, maar wel een grizzly! ‘s Avonds voor onze cottage hebben we nog nagenoten bij een vuurkorf aan het strand. Best een leuke dag zo….
Morgen gaat onze trip verder naar Ucluelet, waar we 4 nachten zullen blijven.