Westwaarts, Koreaans B&B en Sea-to-Sky Gondola

De tijd verstrijkt en daarmee ook onze vakantie. Tot nu toe was die in één woord geweldig. Gisteren was het alweer tijd om verder te trekken. De tweede helft ging starten. Deze zal vooral veel te maken hebben met zee en oceaan en minder met berglandschappen. Iets totaal anders dus, maar minstens net zo mooi, verwacht ik. Maar eerst de reis dwars door Canada, ruim 500 km. Na een rustig ontbijtje vertrokken. Al redelijk snel zagen we dat het om ons heen steeds droger werd en uiteindelijk kwamen we in een gebied met woestijnachtige begroeiing en canyons, zoals we die ook in Amerika wel gezien hebben. Ik heb me nooit gerealiseerd dat ook Canada zulke droge gebieden kende. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot 26 graden. Verder richting de kust nam de begroeiing weer wat toe en werd het ook weer iets koeler, maar nog steeds zeer aangenaam.
Aan de rand van het stadje Whistler, waar een deel van de Olympische Winterspelen van 2010 zich hebben afgespeeld, stak doodgemoedereerd een zwarte beer de weg over, zonder enige rekening te houden met stoplichten of oversteekplaatsen of zo. Alsof de wereld van hem was. Hij liep vervolgens een parallelweg bij een woonwijk op. Een moeder met kinderwagen stopte even, pakte haar camera en maakte een foto. Zowel de beer als de moeder liepen vervolgens gewoon verder.
Na wat rondgekeken te hebben in Whistler reden we door naar Squamish, onze volgende bestemming. Hier hadden we in B&B gereserveerd. Nadat we de oprit met een helling van zo’n 25 % hadden bedwongen werden we ontvangen door Marianne, een Koreaanse mevrouw. Ze leidde ons naar een enorm appartement, dat voor ons bleek te zijn voor de komende 2 nachten. Het uitzicht was verbluffend. Over de huizen heen keken we uit op de Howe Sound (een soort van fjord) met de omliggende bergen.
Het ontbijt ‘s ochtends was een waar kunstwerk; wij denken dat het een hobby is van deze mevrouw om dit soort kunstwerken te maken voor haar gasten.
Vanochtend hebben we een bezoek gebracht aan de Sea-to-Sky Gondola, na eerst Oranje moeizaam te hebben zien winnen van Australië. Deze gondel is pas een maand in gebruik en voert je de bergen in, van waaruit je mooi zicht hebt op de omgeving en de fjorden. Bovendien zijn er boven wandelroutes uitgezet en na een dagje autorijden was het wel weer lekker om een stuk te lopen. Gelukkig klaarde het bewolkte weer al snel op toen we eenmaal boven waren. Rond de aankomstplaats van de gondel is het erg druk, met vooral Aziaten, maar zo gauw als je een stukje doorloopt ben je vrijwel alleen. Prachtige uitzichten wisselden zich af met bergstroompjes, die achteloos naar beneden kletterden. Op een gegeven moment hebben we besloten om maar om te draaien, omdat we niet echt wisten waar ons pad naar toe zou leiden. De wandeling was inspannend maar erg de moeite waard. Hierna hebben we een bezoekje gebracht aan de Shannon Falls, die 500 meter verderop lagen. Van een afstand lijkt het watervalletje uit de bergen, zoals er zovele zijn. Maar van dichtbij was deze toch wel erg indrukwekkend. Maar vooral de entourage was bijzonder. Enorme dikke oerbomen, begroeid met mos. Stronken, waarop nieuwe bomen groeiden, prachtige varens en bloemen. Kortom, schilderachtig.
Morgen gaan we de oversteek maken naar Vancouver Island. Dit gaat ons vast weer nieuwe indrukken opleveren….