Twee bizarre werelden op één dag....

De hel op aarde ligt in Californië en heet Death Valley. Het is een bizarre wereld, waar volgens mij echt niets kan overleven. De temperatuur was er vandaag zo'n 45 graden, brandende zon en windkracht 10! De wind was echt snoeiheet en benam je bijna de adem. Maar o wat is het woestijnlandschap ontzettend mooi, zolang je maar weer in je airconditioned auto kunt stappen en zolang je maar weet dat je het gebied weer uit kunt. Voordat we echter Death Valley ingingen, zijn we nog door een zgn. ghosttown gereden, Keeler. Een ghosttown is een verlaten mijnwerkersstadje, waar alles gewoon achtergelaten is. Keeler was weliswaar nog niet helemaal verlaten, maar wel grotendeels. Het is wel heel bijzonder om daar rond te kijken. Liefhebbers van oldmobiles en antiek kunnen daar denk ik nog een heleboel ontdekken. Daarna dus echt Death Valley in. In het begin viel het nog wel mee met de temperatuur en zo, maar naarmate we verder kwamen werd het steeds heter. Maar het landschap is overweldigend mooi en indrukwekkend. Met name het oostelijke deel van de Valley. De weg is op sommige plaatsen alleen maar heel lang en kaarsrecht, op andere plaatsen kronkelt hij zich door bergen van allerlei kleuren heen. Soms zie je in de verte het stof van de zandstormen die er dan woeden.
Bij de zandduinen bij Stovepipe Wells ben ik nog wel even uit de auto geweest, maar het waaide zo hard dat dat maar een kort uitstapje was.
Iets verder door bereikten we het gebied wat onder zeeniveau ligt en dat eigenlijk vlak naast de hoogste plek van Death Valley, Telescope Peak met een hoogte van ruim 3300 meter. Er ligt daar een gebied dat heet Devil's Golf Course. Het is een onmetelijke vlakte met allemaal kleine rotsjes, tot zo'n 30 cm. hoog, gevormd door zoutkristallen, heel bijzonder. Er loopt vlakbij een route die Artist's Drive heet. De bergen daar hebben werkelijk allerlei kleuren door elkaar, fantastisch om te zien. En zo bleven we dus van de ene verbazing in de andere vallen. Heel bijzonder is ook de combinatie van de enorm harde wind en de hitte. Temeer ook daar je niet kunt zien dat het zo hard waait, want er groeit niets wat meebeweegt. Dus je merkt het pas als je uitstapt. Death Valley was een ervaring die we nooit meer zullen vergeten, maar dat geldt al voor een heleboel dingen die we hier meegemaakt hebben. Amerika is en blijft een land van uitersten. Dat bleek maar weer eens te meer toen we doorreden naar de volgende bestemming van vandaag, Las Vegas. We kwamen daar vroeg in de avond aan en de tegenstelling met de ervaring van eerder vandaag was enorm. Na aankomst in het hotel konden we meteen naar de "Manager's Reception", oftewel gratis drinken en hapjes. Na het woestijnzand afgespoeld te hebben zijn we de stad ingegaan. En wat je daar ziet is echt minstens zo bizar als Death Valley, maar dan een beetje anders.... We hebben het een beetje op ons laten inwerken en zijn gewoon doorgegaan met van in de ene verbazing vallen na de andere. Nu blijven we maar één nacht hier, maar aan het einde van de reis staat ons nog meer Las Vegas te wachten.
Morgen trekken we door naar Bryce Canyon National Park. En dat gaat ongetwijfeld weer een nieuw hoogtepunt worden...