Alabama Hills, oase op grote hoogte en supersunset

Vanochtend konden we gelijk genieten van een mooie zonsopgang. Dat wil zeggen, toen wij opstonden was de zon al lang op, maar scheen nu recht tegen de steile wanden van de Sierra Nevada, waardoor die prachtig wit afstaken tegen een knalblauwe, heldere lucht. 'n Goeie start van de dag dus. Na het ontbijt dus richting het gebied waar veel westerns zijn opgenomen. Het was vlakbij, dus we konden rustig aandoen. Een weg in dat gebied heet ook Movieroad. Wat je hier ziet is werkelijk een bizar landschap. Het is echt woestijn, heet en droog, met ontzettend mooie rotsformaties, erg indrukwekkend. We zijn er heel langzaam doorheen gereden, allerlei zijweggetjes genomen en op plekken wat rondgewandeld en veel foto's genomen. Op een gegeven moment werd ons pad gekruist door een heuse roadrunner. Helaas was het beest te ongeduldig om te blijven poseren voor een foto. Maar wie weet krijgen we een herkansing als we in Death Valley zijn. Verder hebben we ons alleen maar verbaasd over wat we hier allemaal zagen, echt op een bizarre manier mooi.
Daarna de hoofdweg vervolgd richting Mount Whitney, de hoogste berg (zo'n 4000 meter) van de Sierra Nevada. Hoe hoger we kwamen hoe groener het weer werd en op een gegeven moment kwamen we uit bij een campground, waarbij een picnicarea was met een meertje, waar mensen aan het vissen waren en waar een grote waterval voor verkoeling zorgde. Daar hebben we in alle rust onze lunch genuttigd, omgeven door Steller Jays (een soort gaai) en (uiteraard) chipmunks (een van de verschillende soorten eekhoorns). Kortom, erg idyllisch daarboven en het leek in de verste verte niet meer op de woestijn van een paar honderd meter lager.
's Avonds zijn we tegen zonsondergang nog even teruggeweest naar het "western-gebied", omdat we hadden bedacht dat het daar dan erg mooi moest zijn en omdat het maar 10 minuten rijden was. En het was mooi, heel erg mooi. Alle kleuren van een zonsondergang passeerden de revue, puur genieten dus. En erg stil.
Daarna nog in stijl een steak genuttigd. Alle vooroordelen met betrekking tot Amerikaanse restaurants werden bevestigd: groot stuk vlees, veel ketchup en vooral veel cola (gratis refill) met heel veel (3/4) ijsklontjes.
Vantevoren wisten we niet goed wat we van Lone Pine moesten verwachten, maar vergeten zullen we het zeker niet!
Morgen gaat de tour door Death Valley beginnen. We hebben een heleboel water ingeslagen, morgen nog wat ijs inslaan en de tank vol benzine en dan moet het lukken de woestijn door te komen en Las Vegas te bereiken. Maar eerst nog wat uitstapjes op verschillende plekken.