Privé gamewalk, privé gamedrive en jagende leeuw
Blijf op de hoogte en volg John en Ineke
05 Maart 2013 | Zuid-Afrika, Hoedspruit
Wie bestudeert wie? Dat is de vraag die bij me opkwam toen we vanochtend in alle vroegte oog in oog stonden met enkele giraffes. Nou ja, oog in oog…. Er was wel sprake van enig niveauverschil: we hadden het gevoel dat ze behoorlijk op ons neerkeken. Ze leken in ieder geval net zo nieuwsgierig naar ons als omgekeerd.
Om 6 uur waren we al op pad gegaan voor onze gamewalk. Het is hier laagseizoen, dus wij waren de enige klanten, een privé-wandeling dus. De eerste 3 kwartier bestond vooral uit verwachtingsvol rondkijken en niks zien, behalve dan heel veel bomen en planten (waar onze gids overigens veel over wist te vertellen). Op een gegeven moment leek het wild genoeg te hebben van het verstoppertje spelen en liet zich van alle kanten bewonderen. Een grote adelaar landde in een boom vlak bij ons en poseerde keurig voor de foto. Impala’s lieten zich vaak zien, dichtbij grazend of verder weg met grote snelheid voorbij stuivend. Indrukwekkend. De grootste antilope van Afrika, ’n eland (maar dan anders dan die in Zweden), nam gevoeglijk allerlei poses aan voor het oog van de camera. Gnoe’s (ook wel wildebeesten genoemd) zijn vooral bezig met zich uit de voeten te maken als ze iets zien of horen, dus ook moeilijk vast te leggen. Nee, dan de giraffes. Die lieten zich niet zo makkelijk van de wijs brengen en gingen het oogcontact graag aan. Totdat ze het wel gezien hadden en gezamenlijk het giraffepad kozen, elegant en beheerst. Wrattenzwijnen merkten ons niet eens op, zo druk bezig waren ze met eten zoeken. Een veelheid aan indrukken dus, die we meenamen naar ons ontbijt.
Daarna hadden we ruimschoots de gelegenheid om te genieten van ons balkon, van het uitzicht, van alle bushgeluiden en van de rust. ’n Dutje doen, boekje lezen, foto’s terugkijken. Totdat we ons ’s middags om 3 uur moesten verzamelen voor de high-tea. Nou ja, verzamelen, Ineke en ik dus; het is tenslotte laagseizoen. Om 4 uur werden we opgepikt voor de Big Five Gamedrive. Een open 4-wheeldrive met 11 zitplaatsen, maar zoals gezegd: laagseizoen, dus Ineke en ik waren de enigen. De ranger had ook nog een kennis meegenomen, en voor op de jeep zit een zogenaamde tracker. Hij speurt de bodem af op sporen, om zodoende het wild te kunnen vinden. In het reservaat rijden meerdere jeeps rond en de rangers houden elkaar voortdurend op de hoogte van de plekken waar wild gespot is. Veel haalde dat voor ons echter niet uit, want het duurde erg lang voordat we wat te zien kregen: een enorme buffel (lid van de Big Five), die een wat al te uitgebreid modderbad had genomen. Buffels zouden we nog meer zien, vooral in het water. Imposante beesten, met wie je beter geen ruzie kunt krijgen. Verder zijn we vooral bezig geweest met het volgen van een vers spoor van een luipaard, maar uiteindelijk heeft die zich niet vertoond. Bij de kleine meertjes her en der was het meeste te zien. Zoals een krokodil van een paar meter lang, op ongeveer twee meter van de jeep. En nijlpaarden, waarvan alleen ogen en oren net boven het water uit kwamen. Uiteindelijk wist de ranger een mannetjesleeuw te vinden, die lekker lag te slapen (dat doen leeuwen zo’n 18 uur per dag) op een voor ons zeer toegankelijke plek. De jeep werd op een meter of 4 geparkeerd en we hadden alle tijd om dit lid van de Big Five te bestuderen. Gelukkig zat er nog wel een beetje leven in en op verzoek van de ranger liet het beest even een enorme brul horen. Toch wel erg bijzonder om dat van zo dichtbij te horen. Aan het einde van de rit, toen het al stikdonker was, werd onze weg versperd door twee leeuwinnen. Ze waren bezig hun positie te bepalen voor de jacht en lieten zich helemaal niets gelegen liggen aan onze aanwezigheid en de grote lamp die er op hen gericht werd. Naast elkaar zittend hielden ze scherp de bush in de gaten. Op een gegeven moment stond een van de leeuwinnen op en kwam recht naar de jeep toe, die in sneltreinvaart achteruit ging. De leeuwin ging vervolgens de bush in, terwijl de andere leeuwin zich klaarmaakte om de prooi van haar kant te besluipen.
Al met al toch behoorlijk wat indrukken opgedaan en genoten van alles wat we gezien hebben. Het diner hebben we genuttigd in gezelschap van twee Duitsers, die exact hetzelfde Zuid-Afrika programma hebben als wij, behalve dan natuurlijk het weerzien met Meike over twee weken, wat het absolute hoogtepunt gaat worden…
Morgen vervolgen we onze reis naar het Krugerpark, waar we de andere 3 leden van de Big Five nog hopen te vinden (t.w. olifant,neushoorn en luipaard).
Om 6 uur waren we al op pad gegaan voor onze gamewalk. Het is hier laagseizoen, dus wij waren de enige klanten, een privé-wandeling dus. De eerste 3 kwartier bestond vooral uit verwachtingsvol rondkijken en niks zien, behalve dan heel veel bomen en planten (waar onze gids overigens veel over wist te vertellen). Op een gegeven moment leek het wild genoeg te hebben van het verstoppertje spelen en liet zich van alle kanten bewonderen. Een grote adelaar landde in een boom vlak bij ons en poseerde keurig voor de foto. Impala’s lieten zich vaak zien, dichtbij grazend of verder weg met grote snelheid voorbij stuivend. Indrukwekkend. De grootste antilope van Afrika, ’n eland (maar dan anders dan die in Zweden), nam gevoeglijk allerlei poses aan voor het oog van de camera. Gnoe’s (ook wel wildebeesten genoemd) zijn vooral bezig met zich uit de voeten te maken als ze iets zien of horen, dus ook moeilijk vast te leggen. Nee, dan de giraffes. Die lieten zich niet zo makkelijk van de wijs brengen en gingen het oogcontact graag aan. Totdat ze het wel gezien hadden en gezamenlijk het giraffepad kozen, elegant en beheerst. Wrattenzwijnen merkten ons niet eens op, zo druk bezig waren ze met eten zoeken. Een veelheid aan indrukken dus, die we meenamen naar ons ontbijt.
Daarna hadden we ruimschoots de gelegenheid om te genieten van ons balkon, van het uitzicht, van alle bushgeluiden en van de rust. ’n Dutje doen, boekje lezen, foto’s terugkijken. Totdat we ons ’s middags om 3 uur moesten verzamelen voor de high-tea. Nou ja, verzamelen, Ineke en ik dus; het is tenslotte laagseizoen. Om 4 uur werden we opgepikt voor de Big Five Gamedrive. Een open 4-wheeldrive met 11 zitplaatsen, maar zoals gezegd: laagseizoen, dus Ineke en ik waren de enigen. De ranger had ook nog een kennis meegenomen, en voor op de jeep zit een zogenaamde tracker. Hij speurt de bodem af op sporen, om zodoende het wild te kunnen vinden. In het reservaat rijden meerdere jeeps rond en de rangers houden elkaar voortdurend op de hoogte van de plekken waar wild gespot is. Veel haalde dat voor ons echter niet uit, want het duurde erg lang voordat we wat te zien kregen: een enorme buffel (lid van de Big Five), die een wat al te uitgebreid modderbad had genomen. Buffels zouden we nog meer zien, vooral in het water. Imposante beesten, met wie je beter geen ruzie kunt krijgen. Verder zijn we vooral bezig geweest met het volgen van een vers spoor van een luipaard, maar uiteindelijk heeft die zich niet vertoond. Bij de kleine meertjes her en der was het meeste te zien. Zoals een krokodil van een paar meter lang, op ongeveer twee meter van de jeep. En nijlpaarden, waarvan alleen ogen en oren net boven het water uit kwamen. Uiteindelijk wist de ranger een mannetjesleeuw te vinden, die lekker lag te slapen (dat doen leeuwen zo’n 18 uur per dag) op een voor ons zeer toegankelijke plek. De jeep werd op een meter of 4 geparkeerd en we hadden alle tijd om dit lid van de Big Five te bestuderen. Gelukkig zat er nog wel een beetje leven in en op verzoek van de ranger liet het beest even een enorme brul horen. Toch wel erg bijzonder om dat van zo dichtbij te horen. Aan het einde van de rit, toen het al stikdonker was, werd onze weg versperd door twee leeuwinnen. Ze waren bezig hun positie te bepalen voor de jacht en lieten zich helemaal niets gelegen liggen aan onze aanwezigheid en de grote lamp die er op hen gericht werd. Naast elkaar zittend hielden ze scherp de bush in de gaten. Op een gegeven moment stond een van de leeuwinnen op en kwam recht naar de jeep toe, die in sneltreinvaart achteruit ging. De leeuwin ging vervolgens de bush in, terwijl de andere leeuwin zich klaarmaakte om de prooi van haar kant te besluipen.
Al met al toch behoorlijk wat indrukken opgedaan en genoten van alles wat we gezien hebben. Het diner hebben we genuttigd in gezelschap van twee Duitsers, die exact hetzelfde Zuid-Afrika programma hebben als wij, behalve dan natuurlijk het weerzien met Meike over twee weken, wat het absolute hoogtepunt gaat worden…
Morgen vervolgen we onze reis naar het Krugerpark, waar we de andere 3 leden van de Big Five nog hopen te vinden (t.w. olifant,neushoorn en luipaard).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
