Ochtendwandeling en verder niets….

Geen programma vandaag met ’n gids of wat dan ook. We hadden al besloten om een stuk te gaan fietsen of te wandelen. Aangezien het hier al erg vroeg erg warm is, besloten we om 6 uur op te staan, zodat we nog konden profiteren van de relatieve frisheid van de ochtend. We wilden eerst gebruik maken van de beschikbare fietsen, maar daar moest zoveel aan gebeuren dat we maar zijn gaan wandelen. We kwamen al heel snel in een erg leuk Javaans dorpje. Het blijft verbazingwekkend hoe vriendelijk de mensen hier zijn. Als we bij voor ons onbekende planten staan te kijken, gebeurt het regelmatig dat iemand komt vertellen wat het is: cacao, koffie, papaya, guave en noem maar op. We worden soms toegesproken in een onbegrijpelijk taaltje, vermengd met de paar Engelse woorden die ze kennen: good morning, I love you. Anderen willen dolgraag op de foto, weer anderen juist niet. We stonden in een of ander dorpje te kletsen, toen een man ons er op attent maakte dat we de fotocamera even op moesten bergen. Een oud vrouwtje stond 25 m. verder en durfde niet dichterbij te komen. Pas toen de camera opgeborgen was, durfde ze door te lopen. Weer iemand anders probeert er ook een slaatje uit te slaan: I want money, my child needs a blouse, en dat soort dingen. Overigens was er in die dorpjes geen sprake van armoede. Het is allemaal niet zo luxueus als bij ons, maar in vergelijking met de wijken in en bij de steden, ziet het er hier erg goed uit. Iedereen is hier ook zo vriendelijk om de weg te wijzen. Ons doel was een waterval die hier ergens moet zijn. Alleen jammer dat iedereen je een andere kant op wijst, dus de waterval hebben we nooit gezien. Wel hebben we een poos verkoeling kunnen zoeken onder de palmbomen aan de rand van een snelstromende beek (ongetwijfeld richting waterval….).
Inmiddels was het zo warm geworden dat het tijd was terug te keren naar het hotel. Daar aangekomen eerst een heerlijk dutje gedaan (slaap inhalen), terwijl Ineke zich alvast met een goed boek aan het zwembad installeerde, waar ik haar later vergezelde tot het bijna donker was.
Ondertussen zijn hier bussen vol Nederlandse gezelschappen afgeleverd. Waarom zijn Nederlanders altijd meteen zo luidruchtig als ze met een groep bij elkaar zijn….?