Flamingo's, processies en historische gebouwen

Storm, regen en kou, dat is lente in Nederland. Zon en 33 graden is lente in Andalusië. Over het eerste hebben we gelezen, het tweede mochten we aan den lijve meemaken. Gelukkig hebben we airco in de auto. Op weg naar Cordoba hebben we een omweg gemaakt naar het meer met de flamingo's. Het meer was er wel (hoewel het ernstig gekrompen leek), maar de flamingo's niet. Althans geen tienduizenden, eerder enkele tientallen. En ze zaten ook vooral heel ver weg. Met een kijker kon je zien dat het flamingo's waren. Het gaf ons wel extra tijd om de binnendoorweggetjes te kiezen door het Andalusische landschap, wat vooral vol staat met olijfbomen. Andalusië heeft de dichtste concentratie olijfbomen ter wereld en dat was vooral waar wij reden.
's Middags nog heerlijk op een terrasje tapa's gegeten, waarvan we bij het bestellen niet wisten wat het was. Engels is een taal die men hier niet spreekt en informatie is vaak alleen maar in het Spaans. Zo ook dus de menukaart.
Tegen een uur of 5 kwamen we aan bij onze B&B in Cordoba, bij Henk en Mari. En Henk is enne lollige vent. Een praatgrage man die erg blij is met zichzelf. Maar als ex-chefkok kon hij ook goed koken en maakte voor ons een heerlijke maaltijd klaar. Daarna nog tot laat in de avond heerlijk buiten gezeten, gekletst en gedronken. Een heerlijke zomeravond.
De volgende ochtend stond er om half 10 een prima ontbijt klaar. De sinaasappels werden ter plekke geplukt. Waarna we naar de stad konden, ongeveer 3 kilometer verderop. Dankzij Henk hadden we een veilige en gratis parkeerplek gevonden. In Cordoba is de Mezquita een must. Het is een enorme moskee, met precies in het midden een grote kathedraal. Eerst was er de moskee, gebouwd door de Moren, daarna hebben de christenen er een kathedraal middenin gebouwd. En dit alles staat gebouwd op Romeinse resten. Hier omheen ligt de Joodse wijk, met een wirwar aan steegjes. Al met al indrukwekkend en boeiend om te zien. Sinaasappelbomen hebben het hele jaar door een dicht bladerdek en gaven ook vandaag een prima schaduwplek, waarin het heerlijk is om een middagslaapje te doen. Ik snap die Spanjaarden wel met hun siësta. En ook wel wat betreft de tapa's en de wijn, want beiden zijn heerlijk. Ondertussen zagen we al steeds meer mensen richting de joodse wijk trekken voor de processie's. Ku Klux Klanmutsen in allerlei kleuren kwamen al voorbij en in de verte hoorden we al af en toe het dramatisch aandoende tromgeroffel. Dus toch maar eens een plekje op gaan zoeken om de processies te kunnen bekijken. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Het was enorm druk en in de supersmalle steegjes schiet dat niet op. Langs de muren kon nog net één rij mensen staan, mits die zich tegen de muren drukte. Anders konden de enorme baren met levensgrote beelden er niet doorheen. De guardia civil dreef iedereen vooruit die niet strak tegen een muur stond. En voordat we het wisten waren we gewoon onderdeel van de processie en liepen we midden tussen de Ku Klux Klan. Uiteindelijk hebben we deze massale drukte maar verlaten en hebben we nog maar wat tapa's en wijn genomen. Daarna hebben we nog tot middernacht lekker buiten gezeten met een wijntje en een biertje. Uiteraard in gezelschap van Henk, want, zoals gezegd, Henk was enne lollige vent.