Costa del Sol, lekker wandelen en off road driving
Door: John en Ineke
Blijf op de hoogte en volg John en Ineke
08 April 2015 | Spanje, Frigiliana
Van Bubion naar Frigiliana is slechts zo'n 80 km., dus we hadden alle tijd om de snelwegen te vermijden en de route langs de kust te nemen. Eerst langs de Costa Tropical en daarna de Costa del Sol. En uiteraard gingen we ook een kijkje nemen op de stranden met palmbomen. En direct aan de stranden de afschuwelijke appartementen/hotels/pakhuizen. Maar blijkbaar is er een markt voor, want er zijn er veel, heel erg veel. Op enkele badgasten na waren de stranden verlaten. Het weer was weliswaar aangenaam, maar echt Spaans strandweer was het niet. Wel geschikt voor een terrasje. En even wat drinken aan de Costa del Sol is nooit weg. We dachten dat het wel heel prijzig zou zijn, maar een koffie, een frisdrank en heerlijke tapa's kostten slechts € 3,20. Tapa's waren overigens gratis.
Aangezien we ook de komende dagen voor ons eigen ontbijt moesten zorgen, gingen we even langs bij de Lidl. Die vind je hier namelijk ook in ieder dorp. Halverwege de middag arriveerden we bij ons appartement. Het kan niet tippen aan het vorige, maar is verder prima in orde en van alle gemakken voorzien. Inclusief een heerlijk balkon met uitzicht op de Middellandse zee. De rest van de dag lekker niks meer gedaan en wat geluierd. De volgende dag heerlijk uitgeslapen, ontbeten en ons klaargemaakt voor een wandeling. Met de GPS in de hand zijn we zo'n 5 x langs ons appartement op en neer gelopen, alvorens we besloten maar te wandelen zonder de GPS. En het werd een heerlijke wandeling. Doordat het klimaat hier behalve warm ook vochtiger is dan in andere delen van Andalusië zijn er veel meer tropische planten en vruchten. En dat hebben we gezien. Eerst liepen we door het prachtige dorpje Frigiliana (natuurlijk een wit dorpje, want dat zijn ze hier allemaal), en daarna hogerop naar een berg met de naam El Castillo. Er was alleen geen kasteel te zien, wel wat ezels. Gelukkig vonden we een prima terugweg. Na nog wat met de auto rondgetoerd te hebben door de omgeving hebben we 's avonds gegeten in een pizzeria om de hoek.
Vanochtend moesten we een keuze maken: gaan we naar Malaga, het museum van Picasso bezoeken (is tenslotte zijn geboorteplaats) of gaan we voor een wandeling. We hebben voor het laatste gekozen. Een kilometer of 7 vanaf hier, in de bergen, ligt een heel klein verlaten dorpje, El Acebuchal. Ooit verlaten en verworden tot een ghosttown, sinds een aantal jaren weer enigszins gerestaureerd door wat kunstenaars. In ieder geval een dorpje met een heel eigen en aangrijpende historie. Hoe dan ook, van daaruit konden we een heerlijke wandeling maken, die vooral in het begin erg pittig was omdat we behoorlijk klommen. Op een gegeven moment werd het ons te gevaarlijk en zijn we omgekeerd. We hebben gegeten in restaurant El Acebuchal, het enige restaurant van het dorp. Maar wel een geweldig restaurant. Mocht je ooit in deze buurt komen, dan mag je dat niet missen! Na het eten zijn we doorgereden naar Competa, via een onverharde smalle weg, die je, volgens onze informatie, niet moest rijden als je last had van hoogtevrees. Dat hebben we allebei niet, dus konden we die rijden. En het was maar goed ook dat we daar geen last van hadden, want zo af en toe konden we wel heel erg diep naar beneden kijken. Een extra uitdaging was het riviertje wat we met de auto moesten oversteken, zonder brug wel te verstaan. Maar ook dat verliep prima en niet lang daarna liepen we in Torrox langs het verlaten strand van de Costa del Sol. Ook de boulevard trekt in deze tijd van het jaar blijkbaar nog niet veel publiek. En het publiek wat er was, was 65+ en sprak Duits, Engels of Nederlands. En was vooral heel erg zongebruind. Wij voldoen nog lang niet aan al die criteria, dus we zijn maar weer vertrokken.
Voor ons zit deze vakantie in Andalusië er bijna op. Morgenmiddag vliegen we vanuit Malaga weer naar Amsterdam. Maar Andalusië is zeker een plek om terug te keren. We hebben maar een heel klein deel gezien en het is natuurlijk heel makkelijk en goedkoop te bereiken. En er zijn nog een heleboel plekken die een bezoek waard zijn. Adios!
Aangezien we ook de komende dagen voor ons eigen ontbijt moesten zorgen, gingen we even langs bij de Lidl. Die vind je hier namelijk ook in ieder dorp. Halverwege de middag arriveerden we bij ons appartement. Het kan niet tippen aan het vorige, maar is verder prima in orde en van alle gemakken voorzien. Inclusief een heerlijk balkon met uitzicht op de Middellandse zee. De rest van de dag lekker niks meer gedaan en wat geluierd. De volgende dag heerlijk uitgeslapen, ontbeten en ons klaargemaakt voor een wandeling. Met de GPS in de hand zijn we zo'n 5 x langs ons appartement op en neer gelopen, alvorens we besloten maar te wandelen zonder de GPS. En het werd een heerlijke wandeling. Doordat het klimaat hier behalve warm ook vochtiger is dan in andere delen van Andalusië zijn er veel meer tropische planten en vruchten. En dat hebben we gezien. Eerst liepen we door het prachtige dorpje Frigiliana (natuurlijk een wit dorpje, want dat zijn ze hier allemaal), en daarna hogerop naar een berg met de naam El Castillo. Er was alleen geen kasteel te zien, wel wat ezels. Gelukkig vonden we een prima terugweg. Na nog wat met de auto rondgetoerd te hebben door de omgeving hebben we 's avonds gegeten in een pizzeria om de hoek.
Vanochtend moesten we een keuze maken: gaan we naar Malaga, het museum van Picasso bezoeken (is tenslotte zijn geboorteplaats) of gaan we voor een wandeling. We hebben voor het laatste gekozen. Een kilometer of 7 vanaf hier, in de bergen, ligt een heel klein verlaten dorpje, El Acebuchal. Ooit verlaten en verworden tot een ghosttown, sinds een aantal jaren weer enigszins gerestaureerd door wat kunstenaars. In ieder geval een dorpje met een heel eigen en aangrijpende historie. Hoe dan ook, van daaruit konden we een heerlijke wandeling maken, die vooral in het begin erg pittig was omdat we behoorlijk klommen. Op een gegeven moment werd het ons te gevaarlijk en zijn we omgekeerd. We hebben gegeten in restaurant El Acebuchal, het enige restaurant van het dorp. Maar wel een geweldig restaurant. Mocht je ooit in deze buurt komen, dan mag je dat niet missen! Na het eten zijn we doorgereden naar Competa, via een onverharde smalle weg, die je, volgens onze informatie, niet moest rijden als je last had van hoogtevrees. Dat hebben we allebei niet, dus konden we die rijden. En het was maar goed ook dat we daar geen last van hadden, want zo af en toe konden we wel heel erg diep naar beneden kijken. Een extra uitdaging was het riviertje wat we met de auto moesten oversteken, zonder brug wel te verstaan. Maar ook dat verliep prima en niet lang daarna liepen we in Torrox langs het verlaten strand van de Costa del Sol. Ook de boulevard trekt in deze tijd van het jaar blijkbaar nog niet veel publiek. En het publiek wat er was, was 65+ en sprak Duits, Engels of Nederlands. En was vooral heel erg zongebruind. Wij voldoen nog lang niet aan al die criteria, dus we zijn maar weer vertrokken.
Voor ons zit deze vakantie in Andalusië er bijna op. Morgenmiddag vliegen we vanuit Malaga weer naar Amsterdam. Maar Andalusië is zeker een plek om terug te keren. We hebben maar een heel klein deel gezien en het is natuurlijk heel makkelijk en goedkoop te bereiken. En er zijn nog een heleboel plekken die een bezoek waard zijn. Adios!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
