Supermario, Jesus Christ en Bob Marley
Door: John en Ineke
Blijf op de hoogte en volg John en Ineke
24 Februari 2016 | Costa Rica, Puerto Viejo de Talamanca
Mario stond dus gisterochtend ons al op te wachten voor de Awakening Tour. Maar wat een “pech”, hij was zijn stem kwijt…. Hij deed nog wel zijn best, maar veel geluid kwam er niet meer uit. Maar dat mocht de pret niet drukken, want wat was die tour mooi! Allereerst de vroege ochtendstilte, met alleen de oerwoudgeluiden van de talloze vogels en de brulapen. De honderden verschillende kleuren groen van de jungle maakten het plaatje compleet. De temperatuur was heerlijk en het was droog, wat voor een regenwoud redelijk bijzonder is. De ogen van Mario en zeker ook die van de stuurman waren onmisbaar. Op de meest onmogelijke plekken zagen ze de dieren zitten. Zelfs als ze die ons aanwezen hadden we soms nog moeite om ze te spotten. Maar het leidde er wel toe dat we talloze dieren gezien hebben. De namen die Mario er bij gaf weet ik niet meer, maar dat deed niets af van de pracht van dit alles. Een kleine greep uit wat we allemaal gezien hebben: heel veel prachtige vogels, apen, schildpadden, kaaimannen, leguanen en dat alles in veelvoud. Vooral de leguanen zijn er in alle vormen en maten. Een heel bijzondere is een wat kleinere leguaan, die over het water kan lopen, en dat over een afstand van 50 meter. Deze leguaan wordt ook wel de Jesus Christ genoemd. Een kleine demonstratie van zo’n wonderlijke spurt kregen we toen hij schrok van onze aanwezigheid.
Al met al zijn we zo’n 5 uur op het water geweest. Ondertussen nog wel even terug geweest voor een heerlijk ontbijt. En tegen het einde van de tour hebben we nog even een stop gemaakt bij een heel relaxt Caribbean kroegje, waar Bob Marley de boventoon voerde.
Bij terugkomst was het tijd voor de lunch, die alweer erg overdadig was en zeer geslaagd. En daarna tijd om heerlijk aan het zwembad te liggen. Leguanen, waaronder eentje van zeker 1,5 m lang, kwamen af en toe tot aan de rand van het zwembad. Vogels die je bij ons alleen in kooitjes ziet kwamen regelmatig overvliegen. Hoe relaxt kan het allemaal zijn.
Om half 5 werden we alweer opgewacht door, jawel, Mario. Hij ging met ons een avondtour doen. Hij was nog steeds niet goed bij stem en maakte van het wandeltochtje door de jungle een korte happening. De reden: hij had geen zin in de muggen. Dus de tour verplaatste zich al gauw naar het strand, waar veel meer wind stond en er dus geen muggen waren. Niemand die er een probleem mee had. Tot slot liet Mario ons nog even een paar van de beroemde kleine kikkertjes zien. Onvoorstelbaar hoe makkelijk hij ze wist te vinden. Ik ben daarna nog even op eigen houtje teruggeweest, maar kon er geen een vinden. Misschien moet je gewoon niet groter zijn dan 1.55 m.
Vanochtend was het weer tijd om Tortuguero te verlaten, we vertrokken pas om 9 uur, dus we konden rustig aan doen. Ik was al veel vroeger op, om twee redenen. Ik was gewoon al vroeg wakker en ik wilde de zonsopkomst zien en uiteraard fotograferen.
Het vertrek was iets later dan gepland, vanwege een ouder Tsjechisch echtpaar. Zij lagen heerlijk aan het zwembad, in de veronderstelling dat we pas ’s middags zouden gaan. Maar na een boottocht van ruim een uur, een busreis van 1 ½ uur en een heerlijke lunch ging Mario ons verlaten. En staan we op eigen benen. En dan is het heerlijk om te merken dat de dingen zoals je ze gepland hebt ook precies zo uitkomen. Want direct na de lunch arriveerde onze auto, een Toyota RAV4. De eerste 40 km daarmee brachten ons naar het B&B van een Nederlands stel die onlangs nog op tv waren bij “Ik vertrek”. We zitten op een soort van eiland bij een riviersplitsing. Het is een prachtig eiland, met heel veel wild. Het is hier nu 10 uur ’s avonds, heerlijk warm en om me heen hoor ik alleen maar oerwoudgeluiden (hier mag dat). Morgen gaan we uitzoeken waardoor die allemaal veroorzaakt worden.
-
24 Februari 2016 - 07:56
Jacq:
Het ziet er weer geweldig uit! Mooie foto's, we volgen jullie alsof we er bij zijn!
Genieten daar xxx -
24 Februari 2016 - 09:02
Dori Jager:
Goedemorgen Ineke en John.
Wat een belevenis, jullie komen vast ogen en oren te kort om alles waar te nemen.
John zal heel erg zijn best moeten doen om zoveel mogelijk op de gevoelige plaat vast te leggen...en anders ..gewoon nog een keer gaan. Want hoe bijzonder is het om leguanen van zo dichtbij te mogen aanschouwen. Ineke, je weet, ook wij hebben dit mee mogen maken en daardoor krijg je wel een heel andere kijk op botanische planten en tropische diersoorten. De leguaan gaan wij vanmiddag weer aanschouwen in Burgers Bush maar niks is mooier als op de plek waar hij thuis hoort. Ik hoor de klanken van de reggeamuziek door jullie verslagen heen...Geniet nog volop van dit bijzondere land waar je de toekan en de rode giftige kikkertjes misschien ook nog aantreft in de prachtige regenwouden.
Lieve groet, Dori -
24 Februari 2016 - 10:09
Marisca:
John, dit had je toch niet met je gips arm willen doen he........ je zou handen tekort gehad hebben. mooi mooimooi geniet ervan wij blijven wel hier in de nattigheid en kou zitten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley