Bangkok

Tempels, tuk-tuks, tempels, rooftopbar, tempels, traffic-jam en o ja, tempels

Daar sta je dan, op zatermiddag om half 3, met de trui aan en de jas in de hand bij een temperatuur van zo’n 35 graden. Want zo warm is het hier in Bangkok. En dan te bedenken dat het hier, net als bij ons, winter is. Dan is het wat “koeler” en vooral droger. Gelukkig hebben de taxi’s en busjes hier allemaal airco, meestal op standje “noordpool”. Zo ook het busje van de chauffeur die ons keurig stond op te wachten op het vliegveld. Ideaal, geen gezoek of geleur met de bagage. Instappen en wegwezen. Eerst even langs het kantoor van de reisorganisatie (Better Places) en dan door naar het hotel. ’n Heerlijke douche deed de eerste vermoeidheid van de overigens prima reis al snel vervagen. Inmiddels liep het al tegen etenstijd en dus alle reden om het beroemde Thaise streetfood te gaan proberen. Even wat zoeken en wat langs kraampjes slenteren, om vervolgens bij een kraampje te genieten van inderdaad een overheerlijke kippensoep. Met vanalles er in. Ik weet niet wat het allemaal was, maar het smaakte uitstekend.
We hadden ons voorgenomen om lekker relaxed te starten met een drankje in de rooftopbar van de Bayoke Sky Tower. ’n Taxi aanhouden lukte niet, maar een tuk-tuk wel. Omdat we goed voorbereid en gewaarschuwd waren voor de tuk- tuks gingen we de onderhandelingen met volle kracht aan. En met succes, want voor de helft van de aanvangsprijs bracht hij ons naar onze bestemming. En dat in een razend tempo, overal tussendoor scheurend. Maar dat het nog erger (lees: spectaculairder) kon, zouden we later op de avond nog ontdekken.
Het uitzicht vanuit de rooftopbar over Bangkok was geweldig. Op ruim 300 meter hoogte smaakt een biertje overigens ook heerlijk en het tweede ook. Mogelijk alle volgende ook, maar we waren te moe om heel lang te blijven zitten. Dus weer met een tuk-tuk terug. Deze was ingericht als complete kermisattractie en vooral bedoeld om mee te scheuren. En dat deed onze chauffeur dan ook vol overgave, op de eerste plaats voor zijn eigen lol want hij lag voortdurend dubbel van het lachen achter zijn stuurtje. We hebben het overleefd en tegelijk onze vuurdoop gehad.
De volgende ochtend redelijk vroeg op. Als je maar een paar dagen hebt in zo’n stad, moet je natuurlijk de highlights even bezoeken. En dat zijn hier vooral tempels. Om de grootste drukte en vooral hitte een beetje voor te zijn, is het dus zaak om vroeg te vertrekken. De temperatuur komt hier overigens ook ’s nachts niet onder de 26 graden. We hadden meer tempels op het programma staan dan we aankonden. We zijn in ieder geval naar het Grand Palace geweest en naar Wat Arun. Vooral heel veel indrukwekkende pracht en praal. De opsmuk van de katholieke kerk is hier helemaal niets bij. En overal wordt er nog geofferd en gebeden. Om iets te offeren moet je eerst iets kopen, bijvoorbeeld (nep)bloemen of zo. Dan ga je naar een Boeddha toe, offert je gave en gaat op de knieën om te bidden. Vervolgens worden de offergaven weer verzameld en opnieuw verkocht (denken we….). Hoe dan ook, een gouden handel. En je wil niet weten op hoeveel verschillende manieren de boeddhisten iets kunnen offeren. En het kost allemaal geld. Maar dat doet niets af aan de indrukwekkende tempels, de een nog mooier dan de ander.
Tussendoor konden we ons met de boot verplaatsen over de Chao Praya rivier om bij de volgende plek te komen. Op de rivier is het ontzettend druk met veerboten, kleine cruise-boten, hotelboten enz. Met op de achtergrond de skyline van Bangkok. Althans, als het lukt om door de smog van de stad heen te kijken. Ongelooflijk, het lijkt wel of ze hier nog nooit van luchtvervuiling hebben gehoord. Veel stinkende en rokende wagens in het eeuwig vastzittende verkeer van Bangkok (over 1 km kun je makkelijk een half uur doen).
Na eerst een paar baantjes te hebben gezwommen in het zwembad van het hotel werden we opgehaald voor de Siam Niramit Theatershow. Op spectaculaire en imposante wijze werd in 1 ½ uur de geschiedenis van Thailand uitgebeeld. Het spectaculaire zat hem vooral in de grootsheid van het decor, zowel wat betreft afmetingen als creativiteit. En het grote aantal (ca. 100) acteurs. Prachtig uitgebeeld en heel indrukwekkend.
De volgende ochtend hebben we toch nog onze tempelroute afgemaakt (Wat Pho) en ’s middags een geweldige fietstocht gemaakt door Bangkok. We kwamen op plekken waar we anders nooit gekomen zouden zijn. Door steegjes van nauwelijks een meter breed, overbevolkt en alsof je bij de mensen door de huiskamer fietste. En iedereen even vriendelijk. Een geweldige ervaring. Gelukkig was er nog tijd genoeg over om een wandelingetje te maken door de roemruchte Khao San Road, het walhalla voor backpackers, vol terrasjes en eettentjes met de meest maffe gerechten. Ik heb me hier gewaagd aan gefrituurde wormen, sprinkhanen, krekels en ik weet eigenlijk niet precies wat het allemaal was. Maar het smaakte prima. De schorpioen en de tarantula volgen nog.
Helaas gaat er iedere vakantie ook wel eens wat mis. En ik maakte de stommiteit om niet achterom te kijken bij het uitstappen uit de taxi. Met als gevolg dat iemand in Bangkok zich nu afvraagt wat ie aan moet met dat zwarte rugzakje, met die dure groothoeklens erin en nog wat andere dingetjes. Gelukkig geen officiele papieren of pasjes. Alles vervangbaar, maar wel heel erg balen. Gelukkig kreeg ik bij Co van Kessel (fietstour) meteen alle hulp bij het bellen en inlichten van de politie. Deze verwees me echter door naar de toeristenpolitie, enkele kilometers verderop. Maar daar werden we erg ongastvrij ontvangen. De mededeling dat er geen sprake was van diefstal of roof was voor hun voldoende om de aangifte niet op te nemen. Ook mijn argumenten dat ik die nodig had voor de verzekering maakten geen verschil. Nou maar hopen dat de verzekering ook zonder bewijs van aangifte wil vergoeden....
Episode Bangkok is voorbij voor ons en we hebben genoten! Spectaculair, hectisch, pracht en praal, smerig, vermoeiend, gestoord, maar o zo fascinerend!