Chiang Mai

Doi Suthep, ruïnetempel, mensen kijken op het plein en een heerlijke fietstocht

Chiang Mai is de 2e stad van Thailand, na Bangkok. Het heeft de naam een relaxte en rustige stad te zijn. Wij herkenden dat niet helemaal. Het verkeer was even druk en ook de smog was volop aanwezig. Het is ons overigens nog steeds niet duidelijk hoeveel inwoners de stad heeft. De verschillende bronnen geven getallen van tussen de 150.000 en 200.000 inwoners. ’n Gids vertelde ons dat het er 1,5 miljoen zijn. Nogal een groot verschil… Op ons maakte de stad de indruk van een miljoenenstad.
Daar kwamen we dus ’s avonds vrij laat aan, maar nog wel net op tijd om even naar de avondmarkt te lopen en de eerste indrukken op te doen en een hapje te eten natuurlijk. En het eten hier is werkelijk overal onwaarschijnlijk lekker, of je nou in een restaurant eet of gewoon streetfood. En ook nog eens heel goedkoop.
Voor de dagen in Chiang Mai stond nog niets definitiefs gepland. Er zijn vele mogelijkheden, dus we moesten gaan kiezen. Eén van de highlights is een tempel, genaamd Doi Suthep, buiten de stad, boven op een berg. Daar hebben we ons met een taxi naar toe laten brengen, als onderdeel van een route langs verschillende soorten tempels. Doi Suthep heeft de naam een van de belangrijkste tempels in Thailand te zijn en een van de mooiste. Misschien waren onze verwachtingen te hoog, of hebben we al te veel tempels gezien, maar op ons maakte het niet een heel geweldige indruk. Het was er wel druk en er werd veel geofferd. Weer viel het ons op hoeveel stalletjes met “prullaria” er staan die gekocht kunnen worden om vervolgens geofferd te worden. Zelfs de monniken hier kopen loten om geluk af te dwingen bij Boeddha. De monniken hebben hier overigens in allerlei opzichten een streepje voor. Ze krijgen gratis toegang, hebben speciale zitplaatsen in openbaar vervoer, op stations zijn banken gereserveerd, uitsluitend voor monniken. We dachten eerst dat monniken een speciale roeping hebben of zo, maar dat is dus niet het geval. Vrijwel iedere jongeman is gedurende een bepaalde periode in zijn leven een monnik. Eén van de gidsen die we hadden, was het zelf al 2x geweest gedurende 3 maanden. Het is dan een periode van bezinning en veel leren over Boeddha. Daarna stappen ze weer het gewone leven in. Is te overzien dus. De tweede tempel die we bezochten was voor ons veel interessanter. Een ruïnetempel, deels overwoekerd door bos, aan een beek met watervalletjes. Overal waar we liepen waren weer nieuwe dingen te ontdekken. Veelal overwoekerde, oude beeldjes, die daar ooit waren neergezet als offer. We waanden ons even op ontdekkingstocht ergens in een oerwoud diep in de binnenlanden van Zuid-Amerika of zo. Bovendien was het er lekker koel. Hier hebben we heerlijk rustig kunnen rondstruinen, veel bezoekers waren er niet. Als laatste hebben we de zogenaamde zilveren tempel bezocht. Leuk en zeker de moeite waard. Maar daarna hebben we ons toch maar laten afzetten in de oude binnenstad. Daar hebben we heerlijk op een bankje bij een plein gezeten en gewoon lekker zitten kijken wat daar zich allemaal afspeelde. En dat is een heleboel. Voor de volgende middag hadden we een fietstocht op het programma staan. Dus dat was ’s ochtends lekker rustig aan doen, ontbijten, nog even de stad in en naar de fietsenboer. Het werd een privétocht, want wij waren die middag de enige deelnemers. En het was een heel geslaagde tocht. Echt door de countryside van Chiang Mai, door kleine dorpjes, langs bananenplantages, ananasvelden en rijstvelden. Met een bezoek aan een voormalige leprakolonie, een bakkerijtje, eten in een lokaal restaurantje en een bezoek aan een basisschool. Dit laatste was wel heel leuk. Het schijnt dat leerlingen, in het kader van Engels leren, extra punten krijgen wanneer ze met een buitenlander praten. Dus binnen de kortste tijd waren we omringd door kinderen die vanalles van ons wilden weten. Alleen kwamen ze in hun vragen niet verder dan: “What is your name” en “Where are you from”. Vervolgens kregen we een schriftje onder onze neus geduwd waarin we de antwoorden moesten opschrijven. Voor hen het bewijs dat ze daadwerkelijk met een buitenlander hadden gesproken. Een leuke ervaring.
’s Avonds hebben we de tip van Meike opgevolgd: bezoek een ladyboy-show in Chaing Mai. En het was een goeie tip! Wat hebben we gelachen. Een wervelende show met veel glitter en verenpracht. Volledig geplaybackt, veel zelfspot en echt helemaal over the top. Maar ontzettend leuk. Met veel vaart in de show. En veel “serveersters” die de drankjes kwamen bezorgen, waarbij je wel iedere keer geacht werd een fooi te geven. Dus, mocht je er ooit naar toe gaan, zorg dat je dan genoeg briefjes van 20 Baht in je broekzak hebt zitten. Maar het is absoluut de moeite waard. Dit was tevens onze laatste activiteit in Chiang Mai, want de volgende ochtend staat de vliegreis naar het zuiden op het programma.