Koh Yao Yai
Door: John en Ineke
Blijf op de hoogte en volg John en Ineke
08 Februari 2019 | Thailand, Chiang Rai
Prachtige baai, super-de-luxe resort, snorkelen, heel veel chinezen, scootertje rijden en privé-vaartocht
De regen komt met bakken uit de lucht. Temperatuur ligt zo rond de 7 graden. Inderdaad, we zijn weer terug in Nederland. Maar een achterstand in het bijhouden van mijn blog maakt dat ik nu op zondagochtend vroeg (jetlag) het laatste deel toevoeg.
Dit laatste deel speelt zich af op het tropisch eiland Koh Yao Yai. Een eiland in de zgn. Phang Ngabaai, een van de mooiste baaien ter wereld, naar men zegt.
We werden keurig op tijd opgehaald bij het Khao Sok National Park, om per taxi vervoerd te worden naar Phuket, vanwaar we met de boot verder zouden gaan naar het eiland. Alles perfect geregeld, zoals deze gehele reis trouwens. Bij het resort, Koh Yao Yai Village, werden we hartelijk verwelkomd. We hebben meteen een upgrade geregeld naar een Beach Front House, waar we de volgende dag in konden. Een uitzicht op de prachtige baai leek ons niet verkeerd. Na ons geïnstalleerd te hebben was het tijd om de boel te verkennen. Al snel bleek dat zwemmen in zee hier geen optie was. Het verschil in eb en vloed was dusdanig groot dat het water bij eb zich honderden meters ver terugtrok. Dus snorkelen vanaf het strand zat er niet in. Dus bleef er maar één optie over: een snorkeltour boeken.
De volgende ochtend konden we al terecht. Om 9.00 uur vertrokken we naar de Khai Islands, een paar eilandjes geschikt om te snorkelen. We waren de enige 2 gegadigden, dus het werd een soort privé-excursie onder leiding van een enthousiaste jonge gids. Het snorkelen was heerlijk. Als je in het water gaat, is het alsof je in een warm bad stapt. 29 Graden Celsius, heerlijk. Redelijk wat vissen gezien. Maar eerlijk is eerlijk, geen enkele plek kan tippen aan onze allereerste snorkelervaring een aantal jaren geleden bij Bali (we raken verwend…). Bij de Khai Islands hier is er nauwelijks meer levend koraal, een paar plekjes. We hebben 3 eilanden aangedaan. Bij het laatste eiland hebben we echt een andere kant van het eiland moeten kiezen, omdat de beste plek helemaal overcrowded was met Chinezen. Zij scheuren daar rond met jetski’s en speedboten, waardoor het te gevaarlijk is om daar te zwemmen. Op de laatste plek was dan ook geen vis meer te zien. Desondanks een heerlijke snorkelervaring, met lunch op een prachtig wit strand, helemaal voor onszelf.
Na terugkomst konden we onze upgrade betrekken. Vanuit bed keken we nu zo op het strand en zouden we de zonsopgang volledig kunnen volgen. Of vanaf het enorme balkon.
Terwijl Ineke de verdere middag doorbracht met lezen, heb ik de gelegenheid te baat genomen een scooter te huren en het eiland te verkennen. ’n Ideale manier om op plekken te komen waar je anders niet zou komen. Bovendien is het een ideale manier om wat verkoeling te vinden.
De volgende ochtend was het vroeg opstaan. Voor de zonsopkomst natuurlijk, maar vooral ook vanwege de privé-boottocht door de Phang Ngabaai. Deze had ik de vorige ochtend, toen ik in alle vroegte op pad was om foto’s te maken, kunnen regelen. Ik zag vanaf de pier dat 2 toeristen in een vissersbootje stapten en heb de gelegenheid te baat genomen om te informeren wat er mogelijk was. Met als gevolg dat we nu een geweldige privévaartocht hebben gehad door een werkelijk prachtige baai. Overal steil oprijzende rotsen in de zee, omgeven door witte strandjes, het ene nog mooier dan het andere. Op sommige plekken legden we aan om een uurtje rond te kijken. Op één plek zwommen de aquariumvissen letterlijk om je heen, terwijl we door het water liepen. Op een andere plek legden we weer aan in een soort van heel ondiepe baai, omgeven door mangrovebossen. Maar al deze schoonheid heeft ook een keerzijde. Sommige van die strandjes werken als een sterke magneet op vooral Chinezen. We kwamen op een strandstrook van pakweg 60 meter lang en 10 meter breed, een soort van zandbank tussen twee rotsen. Dit stukje prachtig witte strand was volledig overcrowded met Chinezen. Ze kwamen met enorme speedboten aan. En iedere keer stapten er wel een stuk of 20 uit, allemaal met zwemvesten aan, want zwemmen kunnen ze niet. Tientallen van die speedboten lagen er. Daarnaast nog een heleboel kleinere vissersboten zoals de onze. Werkelijk ieder stukje strand was bezet, helemaal bizar. Wij hebben onze tocht snel voortgezet naar een ander eilandje, Monkey Island, om, de naam zegt het al, aapjes te kijken.
Daarna nog geluncht (die inbegrepen bleek te zijn) en wat gezwommen om vervolgens terug te keren naar ons paleisje.
’s Middags hebben we het scooterritje wat ik gisteren gemaakt had nog eens dunnetjes overgedaan, maar nu met z’n tweeën. Dat wil zeggen Ineke achterop. Het eiland is niet zo heel groot en vrij rustig. De inwoners zijn vooral vissers en niet afhankelijk van het toerisme.
’s Avonds weer heerlijk gegeten bij Chill Chill @ Pai, een restaurantje 500 meter van het hotel af (waar het eten trouwens veel te duur was). Mocht je ooit hier in de buurt komen, ga dan zeker naar dit restaurantje. Hier hebben we de lekkerste Pad Thai gegeten van onze hele reis!
De volgende ochtend hadden we alle tijd om vanuit bed van de zonsopkomst te genieten. We zouden pas om 14.00 uur opgehaald voor onze transfer naar het vliegveld van Phuket. Behalve dat 14.00 uur 12.00 bleek te zijn (dus toch nog even haasten), was het allemaal weer perfect geregeld. De vluchten vertrokken allemaal op tijd en na 35 uur onderweg te zijn geweest, zitten we weer hier in een koud en regenachtig Nederland. Maar wel weer boordevol warme herinneringen!
De regen komt met bakken uit de lucht. Temperatuur ligt zo rond de 7 graden. Inderdaad, we zijn weer terug in Nederland. Maar een achterstand in het bijhouden van mijn blog maakt dat ik nu op zondagochtend vroeg (jetlag) het laatste deel toevoeg.
Dit laatste deel speelt zich af op het tropisch eiland Koh Yao Yai. Een eiland in de zgn. Phang Ngabaai, een van de mooiste baaien ter wereld, naar men zegt.
We werden keurig op tijd opgehaald bij het Khao Sok National Park, om per taxi vervoerd te worden naar Phuket, vanwaar we met de boot verder zouden gaan naar het eiland. Alles perfect geregeld, zoals deze gehele reis trouwens. Bij het resort, Koh Yao Yai Village, werden we hartelijk verwelkomd. We hebben meteen een upgrade geregeld naar een Beach Front House, waar we de volgende dag in konden. Een uitzicht op de prachtige baai leek ons niet verkeerd. Na ons geïnstalleerd te hebben was het tijd om de boel te verkennen. Al snel bleek dat zwemmen in zee hier geen optie was. Het verschil in eb en vloed was dusdanig groot dat het water bij eb zich honderden meters ver terugtrok. Dus snorkelen vanaf het strand zat er niet in. Dus bleef er maar één optie over: een snorkeltour boeken.
De volgende ochtend konden we al terecht. Om 9.00 uur vertrokken we naar de Khai Islands, een paar eilandjes geschikt om te snorkelen. We waren de enige 2 gegadigden, dus het werd een soort privé-excursie onder leiding van een enthousiaste jonge gids. Het snorkelen was heerlijk. Als je in het water gaat, is het alsof je in een warm bad stapt. 29 Graden Celsius, heerlijk. Redelijk wat vissen gezien. Maar eerlijk is eerlijk, geen enkele plek kan tippen aan onze allereerste snorkelervaring een aantal jaren geleden bij Bali (we raken verwend…). Bij de Khai Islands hier is er nauwelijks meer levend koraal, een paar plekjes. We hebben 3 eilanden aangedaan. Bij het laatste eiland hebben we echt een andere kant van het eiland moeten kiezen, omdat de beste plek helemaal overcrowded was met Chinezen. Zij scheuren daar rond met jetski’s en speedboten, waardoor het te gevaarlijk is om daar te zwemmen. Op de laatste plek was dan ook geen vis meer te zien. Desondanks een heerlijke snorkelervaring, met lunch op een prachtig wit strand, helemaal voor onszelf.
Na terugkomst konden we onze upgrade betrekken. Vanuit bed keken we nu zo op het strand en zouden we de zonsopgang volledig kunnen volgen. Of vanaf het enorme balkon.
Terwijl Ineke de verdere middag doorbracht met lezen, heb ik de gelegenheid te baat genomen een scooter te huren en het eiland te verkennen. ’n Ideale manier om op plekken te komen waar je anders niet zou komen. Bovendien is het een ideale manier om wat verkoeling te vinden.
De volgende ochtend was het vroeg opstaan. Voor de zonsopkomst natuurlijk, maar vooral ook vanwege de privé-boottocht door de Phang Ngabaai. Deze had ik de vorige ochtend, toen ik in alle vroegte op pad was om foto’s te maken, kunnen regelen. Ik zag vanaf de pier dat 2 toeristen in een vissersbootje stapten en heb de gelegenheid te baat genomen om te informeren wat er mogelijk was. Met als gevolg dat we nu een geweldige privévaartocht hebben gehad door een werkelijk prachtige baai. Overal steil oprijzende rotsen in de zee, omgeven door witte strandjes, het ene nog mooier dan het andere. Op sommige plekken legden we aan om een uurtje rond te kijken. Op één plek zwommen de aquariumvissen letterlijk om je heen, terwijl we door het water liepen. Op een andere plek legden we weer aan in een soort van heel ondiepe baai, omgeven door mangrovebossen. Maar al deze schoonheid heeft ook een keerzijde. Sommige van die strandjes werken als een sterke magneet op vooral Chinezen. We kwamen op een strandstrook van pakweg 60 meter lang en 10 meter breed, een soort van zandbank tussen twee rotsen. Dit stukje prachtig witte strand was volledig overcrowded met Chinezen. Ze kwamen met enorme speedboten aan. En iedere keer stapten er wel een stuk of 20 uit, allemaal met zwemvesten aan, want zwemmen kunnen ze niet. Tientallen van die speedboten lagen er. Daarnaast nog een heleboel kleinere vissersboten zoals de onze. Werkelijk ieder stukje strand was bezet, helemaal bizar. Wij hebben onze tocht snel voortgezet naar een ander eilandje, Monkey Island, om, de naam zegt het al, aapjes te kijken.
Daarna nog geluncht (die inbegrepen bleek te zijn) en wat gezwommen om vervolgens terug te keren naar ons paleisje.
’s Middags hebben we het scooterritje wat ik gisteren gemaakt had nog eens dunnetjes overgedaan, maar nu met z’n tweeën. Dat wil zeggen Ineke achterop. Het eiland is niet zo heel groot en vrij rustig. De inwoners zijn vooral vissers en niet afhankelijk van het toerisme.
’s Avonds weer heerlijk gegeten bij Chill Chill @ Pai, een restaurantje 500 meter van het hotel af (waar het eten trouwens veel te duur was). Mocht je ooit hier in de buurt komen, ga dan zeker naar dit restaurantje. Hier hebben we de lekkerste Pad Thai gegeten van onze hele reis!
De volgende ochtend hadden we alle tijd om vanuit bed van de zonsopkomst te genieten. We zouden pas om 14.00 uur opgehaald voor onze transfer naar het vliegveld van Phuket. Behalve dat 14.00 uur 12.00 bleek te zijn (dus toch nog even haasten), was het allemaal weer perfect geregeld. De vluchten vertrokken allemaal op tijd en na 35 uur onderweg te zijn geweest, zitten we weer hier in een koud en regenachtig Nederland. Maar wel weer boordevol warme herinneringen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
