Moderne stad, veel smog en superdiner

Dag 13 en 14 - dinsdag 16 en woensdag 17 januari

2 Reisdagen achter elkaar. Aangezien Camagüey niet zo veel te bieden had, was het niet erg hier weer te vertrekken. Vandaag door naar Santiago de Cuba, ongeveer 350 km. verder naar het oosten. In vergelijking met wat we al meegemaakt hadden, was de weg behoorlijk goed. Dat wil zeggen dat bij ons de weg nog altijd afgesloten
zou worden wegens slecht wegdek, maar voor hier was het prima. Na een uur of 5 waren we dan ook op de plaats van bestemming. De GPS leidde ons naar een prachtig koloniaal huis in een buitenwijk van Santiago. De inrichting was al even koloniaal met authentieke meubels. Dat gold ook voor onze enorme kamer. Hoe kan het dat in een land
als Cuba er mensen zijn die zo kunnen wonen? Is de een dan toch iets meer gelijk dan de ander? We kunnen er niet de vinger achter krijgen hoe het systeem nou precies werkt.
Na ons geïnstalleerd te hebben werden we door een taxi naar het centrum gebracht. Wat een verschil met de andere steden. Hier geen paard en wagen, fietstaxi's e.d., maar vooral veel autos, ronkend vrachtverkeer en heel veel brommers, motorsen scooters. En allen leken ze in een wedstrijd verwikkeld wie de meeste herrie kon maken. Voor
iedere kruising werd er getoeterd door iedereen om aan te kondigen "ik kom er aan". Tel hierbij op de enorme smog die er hing als gevolg van al die uitlaatgassen en je kunt je voorstellen dat onze eerste indruk van
Santiago nog niet echt heel geweldig was. Dus na een prima maaltijd hebben we ons weer terug laten brengen door een oude Chevrolet uit begin jaren '50, die van alle kanten rammelde.
De volgende dag heeft onze gastvrouw een taxi voor ons geregeld, die ons die dag op sleeptouw zou nemen. Na een heerlijk ontbijt in de grote, weelderige tuin van onze casa, gingen we op pad. Als eerste gingen we naar een begraafplaats. Niet zo maar een begraafplaats, want hier ligt José Marti begraven. Hij is degene die eind 19e eeuw de opstand tegen de bezetting door de Spanjaarden leidde en daarvoor nog in ieder dorp en stad geëerd wordt met standbeelden. Hij is de inspirator geweest voor de revolutie van Fidel. Op de begraafplaats wordt ieder half uur
een ceremonie gehouden met wisseling van de wacht en zo. Altijd leuk om te zien. Maar behalve Marti ligt hier ook de as van Fidel Castro. Fidel zelf hield er niet zo van om enorm in de belangstelling te staan, dus voor zijn plek geen wacht en zo. Wel een enorm dikke kei, met daarop een grote naamplaat met "Fidel", niet meer dan dat.
Na de begraafplaats was het tijd om het centrum een herkansing te geven. We hadden ons inmiddels een beetje ingelezen, dus we wisten een klein beetje wat we wilden. We hebben de enorm steile en smalle trappetjes van de toren van de kathedraal beklommen voor een prachtig uitzicht over de stad. En we zijn op zoek gegaan naar het Casa de la Trova, een plek waar lokale musici letterlijk een podiumpje krijgen om hun muziek ten gehore te brengen. Prachtig om te zien hoe lokale voorbijgangers even tijd maken om te gaan zitten en vervolgens
enthousiast meezingen. Daarna een wandeling gemaakt door de wijk Tivoli, een kleurrijke volkswijk en genoten van de rust in een parkje aan de haven. Die rust werd overigens wel bruut verstoord door twee musici die ons een ongevraagde serenade kwamen brengen. Eind van de middag werden we door onze taxi nog naar kasteel El Morro gebracht. Een Spaans fort met uitzicht op de oceaan. Hier konden we genieten van een mooie zonsondergang, alvorens naar onze casa te worden teruggebracht. Hier kregen we een overweldigend diner voorgeschoteld in de prachtige tuin. Dat was althans de bedoeling. De tafel was gedekt, toen de eerste druppels vielen. Snel werd alles verplaatst naar een andere tafel, onder een soort van overkapping. Deze begon al snel door te lekken, toen het wat harder begon te regenen. Vervolgens moest er binnen in no time een tafel leeggemaakt worden, waar we alsnog, na wat improvisatie, ons diner kregen. Zoals gezegd, overweldigend, heerlijk en veel te veel. De regen viel inmiddels met bakken uit de hemel...