Boottocht, try-to-get-in-room en wereldstad Sydney - Reisverslag uit Sydney, Australië van John en Ineke Arts - WaarBenJij.nu Boottocht, try-to-get-in-room en wereldstad Sydney - Reisverslag uit Sydney, Australië van John en Ineke Arts - WaarBenJij.nu

Boottocht, try-to-get-in-room en wereldstad Sydney

Door: John en Ineke

Blijf op de hoogte en volg John en Ineke

17 September 2023 | Australië, Sydney

’t Laatste dagje Kakadu National Park. We hadden niet veel op het programma staan vandaag. Maar wat er op stond was zeer de moeite waard: een 2 uur durende boottocht over het Yellow Water. Een watergebied met bijzonder veel wildlife. Krokodillen in alle maten en heel veel vogels. Het was puur genieten, 2 uur lang, temeer daar dit allemaal rond zonsondergang was, wat een extra dimensie toevoegde aan de sfeer. Mijn camera maakte overuren.

De volgende ochtend er redelijk op tijd uit, want we moesten de auto om 11.00 uur weer inleveren op het vliegveld van Darwin, toch dik 250 km. verderop. Het blijft verbazingwekkend hoe je hier meer dan 100 km. over een snelweg kunt rijden en bijna geen auto tegenkomt. Dus dat was lekker doorrijden. Enig oponthoud ondervind je als je achter een zgn. roadtrain komt te zitten. Dit zijn vrachtwagens met meestal 3, soms 4, aanhangers en een lengte hebben van tussen de 50 en 60 meter. Die ben je dus niet zomaar voorbij en kun je daarom ook alleen maar inhalen op daarvoor ingerichte delen van de weg. Maar we waren in ieder geval ruim op tijd op het vliegveld om onze vlucht naar Sydney te halen (nadat we nog eerst 110 (!) liter diesel hadden getankt).

Bijna 5 uur vliegen later kwamen we in het donker in Sydney aan (zonsondergang kwart voor 6). We hadden geen zin meer om uit te zoeken hoe het ov daar werkte, dus dat werd aansluiten in de rij voor ’n taxi. Bestemming : Regents Court Hotel. Onbekend bij de taxichauffeur, maar na wat speurwerk toch gevonden. We werden afgezet voor een gebouw, wat helemaal in de steigers stond en niet herkenbaar was als een hotel. Maar dat moest het wel zijn. De receptie was gesloten. Hoe nu binnen te komen. Er hingen een heleboel sleutelkastjes aan een getraliede deur. Op een van die dingen stond ergens onze naam. Het deed me denken aan een escaperoom, maar dan andersom: een try-to-get-in-room. Sleutelkastje gevonden, vervolgens de code zoeken die ergens in mijn papieren moest staan. Code gevonden en sleutel met kamernummer kwam tevoorschijn. Traliedeur geopend, en kiezen tussen twee volgende deuren. De eerste was fout, maar op de tweede werkte de sleutel wel. We waren binnen! Lift gezocht en gevonden, maar deze werkte niet. Dus we moesten onze bagage de trappen op zeulen. Gelukkig zaten we op de eerste verdieping. En aan het eind van de gang konden we onze missie voltooien: de deur van kamer 11 ging open met de sleutel (moest je hem wel net andersom draaien dan bij ons) en we konden ons domein voor 3 nachten binnentreden.

Sydney heeft ruim 4 ½ inwoners en ook de allure van een wereldstad. In 2 dagen kun je natuurlijk niet zo heel veel zien, maar de must-see van Sydney is natuurlijk het Opera-gebouw en het gebied eromheen. Maar zo’n dagje wereldstad betekent ook heel veel lopen. Over de hele dag genomen hebben we toch zo’n 16 km gelopen. Met wel een lunch tussendoor, een biertje/wijntje en veel pauzes. Maar wel het Operagebouw vanuit alle kanten kunnen zien en fotograferen (ondanks alle voorbereidingen die er werden getroffen voor de marathon, die vandaag plaatsvond). Zelfs nog even binnen geweest, hoewel dat nog niet zo makkelijk ging. Je moet namelijk door een security en in mijn rugzak zat nog een Zwitsers zakmes, vergeten eruit te halen. Dus ik werd er uitgepikt. Met mijn vriendelijkste gezicht vroeg ik of ik het mes dan niet even daar in bewaring mocht geven. Dat was een beslissing die te hoog gegrepen was voor het meisje van de security, dus de supervisor werd er bijgehaald. Een echt baasje, die ook wel wilde laten merken dat hij het voor het zeggen had. Ik kreeg een hele preek over boetes, gevangenisstraf en strafblad en zo, maar vervolgens bewaarde hij het mes wel voor me. Een poos later kreeg ik de zelfde preek nog een keer, met een hoogst verontwaardigd gezicht, maar ik kreeg wel mijn zakmes terug.

Het Operagebouw ligt op loopafstand van ons hotel, tenminste als je door de botanische tuinen gaat. Op de heenweg lukte dat ook, op de terugweg bleek het park gesloten…. Zodoende kwamen we dus aan die 16 km.

En omdat we geen genoeg krijgen van het wandelen hebben we vandaag de Bondi to Coogee-coastwalk gedaan. Een mooie kustwandeling van ruim 6 ½ km, met heel veel strandjes tussendoor en mooie uitzichten. Onze pech was het dat het vandaag zondag was en zo’n beetje de eerste dag van het jaar met heel warm weer (30 , wat overigens meer dan 10 graden meer is dan gemiddeld voor deze tijd van het jaar), dus alles en iedereen wat niet aan de marathon meedeed ging naar het strand. Daardoor was het drukker dan gewenst. Desondanks hebben we de route ook nog terug gelopen, ander perspectief, ander licht vanwege de zonsondergang. Maar toch maar weer mooi zo’n 14 km gelopen vandaag. Onze stappentellers weten niet wat hen overkomt.

Morgen gaan we weer verkassen. Met de auto naar de Blue Mountains. Daar is het normaal gesproken een stuk frisser, maar de weersvoorspellingen geven ook voor daar warm weer aan de komende dagen (ca. 26 graden). Wij genieten er met volle teugen van!


  • 17 September 2023 - 17:58

    Margriet :

    Ik wist al dat je kon fotograferen, John! Maar ik geniet ook erg van hoe je schrijft. Ik zie het voor me hoe jullie de escaperoom andersom aan het voltooien zijn! [e-1f604]


  • 17 September 2023 - 19:59

    Claudia Buil:

    Kijken elke keer weer uit neer jullie mooie verslag…. Echt een talent! Genieten met jullie mee!


  • 17 September 2023 - 19:59

    Claudia Buil:


  • 17 September 2023 - 22:43

    Mirjam:

    Sydney 4,5 inwoners...is dit inclusief jullie? En hoe ziet die halve eruit? Heerlijk verslag weer..wij genieten mee!![e-1f601]


  • 18 September 2023 - 07:04

    Albert:

    Tijdens het lezen van het verslag zwijmelen mijn gedachten weer terug naar februari/maart. Ik zie dan alles weer voor me. Blijft een echte metropool! Zijn jullie de boog van de Harbour Bridge nog opgeweest? [e-1f61c][e-1f44d]


  • 18 September 2023 - 10:42

    John :

    @Albert: Jazeker, maat niet die hoge boog. Dan moest je je in een of ander pak hijsen en je zekeren aan de reling. En dat bij meer dan 30 graden, nee, dank je, mij niet gezien!


  • 18 September 2023 - 10:42

    John :

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

John en Ineke

Actief sinds 25 Juli 2010
Verslag gelezen: 106
Totaal aantal bezoekers 102204

Voorgaande reizen:

04 September 2023 - 09 Oktober 2023

5 Weken Down Under met een vleugje Singapore

25 Januari 2020 - 28 Februari 2020

Nieuw-Zeeland

18 Januari 2019 - 08 Februari 2019

Boeddha, de eeuwige glimlach en tropische eilanden

04 Januari 2018 - 24 Januari 2018

Oldtimers, tabak en salsa

03 April 2017 - 26 April 2017

Woestijnen, wildlife en watervallen

25 September 2015 - 04 November 2015

Costa Rica, Tico's, veel wildlife en pura vida!

29 Maart 2015 - 09 April 2015

Andalusië in 12 dagen

07 Juni 2014 - 01 Juli 2014

Canada, het land van ruige natuur en veel wildlife

02 Maart 2013 - 27 Maart 2013

De regenboognatie

27 April 2012 - 21 Mei 2012

Ring of Fire

17 Juli 2011 - 09 Augustus 2011

Het land van de Kelten

16 Augustus 2010 - 10 September 2010

Onze reis naar Amerika

Landen bezocht: